Kinesiotaping (plastrowanie dynamiczne, kinezjotaping) - to metoda terapeutyczna, która polega na oklejaniu wybranych części ciała specjalnymi elastycznymi plastrami. Zostały one opracowane na początku lat 70. ub. w. przez japońskiego doktora Kenzo Kase, a największą popularność zyskały w latach 90.
Plastry stworzone są z bawełny i kleju akrylowego. Mają one grubość i ciężar zbliżony do skóry i podobnie jak ona są dość rozciągliwe. Ponadto przepuszczają powietrze i są wodoodporne. Plastry można nosić od kilku dni do kilku tygodni lub do momentu odklejenia się plastra.
Naklejona taśma delikatnie unosi skórę i zwiększa w ten sposób przestrzeń, jaka tworzy się między nią a mięśniami – właśnie ten efekt jest kluczowy dla działania kinestiotapingu. Odpowiednie naklejenie plastra, poprzez redukcję napięcia na receptory skórne, ma również wpływ na odczuwanie bólu, który jest jednym ze wskazań do kinesiotapingu.
